Mijn eerste dagen in Zuid-Oost Azië zullen beginnen in Bangkok. Ik heb gekozen voor Hostel Bodega, http://www.bodegahostels.com aan de 120/15 Soi Prasan Mit, Sukhumvit 23 in het Khlong Toei Nuea district. Betere bedden zal ik de komende maand niet meer treffen wordt mij verteld, en ik moet zeggen de dorms zijn meer dan prima. Vanuit hier zal ik op mijn eerste dag een walking tour maken. Zo doe ik de grootste bezienswaardigheden in Bangkok aan als Wat Pho met een immens grote liggende buddha, Wat Saket, de gouden mountain die je een uitzicht geeft over de hele stad en natuurlijk een bezoekje aan China Town. Ook qua vervoer wordt er overal in- en uitgestapt, de watertaxi, tuk tuk en skymetro, alles brengt je ordelijk van A naar B.
Ondanks dat ik de volgende dag op tijd op het vliegveld moet staan voor mijn vlucht naar Yangon laat ik mij verleiden voor wat cocktails op Above Eleven, een van de vele skybars die Bangkok rijk is. Het uitzicht is waanzinnig, maar gezien de biertjes op de grond goedkoper zijn en je toch echt ooit in je leven een pingpong show moet hebben gezien wordt er een taxi richting Soi Cowboy genomen. Laat ik zeggen dat ik het een raar fenomeen vind en ik me enigszins genegeerd voelde deze vorm van toerisme in stand te houden met mijn bezoek. Maar eerlijk is eerlijk ik heb mij tezamen met een van de dames op het podium kostelijk vermaakt om de heren die opgetogen hun zuurverdiende Bahts in de slipjes propten.
A walk of shame in Bangkok
Met weinig slaap, een walk of shame en een hangover maakte Bangkok zijn reputatie meer dan waar. En zo stond ik een paar uur later ietwat beduusd met een redelijke cultuurshock in de straten van Yangon. Waar Bangkok het best te omschrijven is als een georganiseerde chaos is Yangon gewoon één grote chaos, verwacht geen geplaveide straten maar veel afval, ratten, zwerfhonden en heel heel veel mensen. Velen komen hier overigens uit de buurlanden India, Nepal en Bangladesh. Invloeden die je overal terug ziet en ook proeft op de foodmarkets. Maar eenmaal een goede nachtrust gepakt te hebben in het Backpacker Bed & Breakfast hostel aan de No (38/40) Shwe Bon Thar Road, kan ik zeggen dat deze stad echt wel een is om gezien te hebben.
De stad die mij deed verbazen; Yangon
Het hostel http://backpackerbnbyangon.com is gelokaliseerd tussen prachtige koloniale panden. Yangon heeft enkele grote bezienswaardigheden waaronder de schitterend gouden Shewedagon Paya en de Botataung Paya, die ik wellicht wat respectloos de Chinese boot bleef noemen, maar je komt uit Rotterdam of niet dan! Ook kun je de lokale trein nemen, deze rit duurt drie uur en rijdt een rondje om de stad. Ondertussen kom je in aanraking met de lokale bevolking die niks leuker vinden dan met je te praten, zwaaien, of ze willen een selfie met je maken. Ik vrees hier inmiddels een beroemdheid te zijn.
De oversteek in Yangon
Na een avond een pintje op straat te hebben gedronken kreeg ik de tip om de ferry te nemen naar de overkant van de Yangon River en aldaar een motortaxi te pakken naar de slangentempel. Deze ferry gaat iedere 20 minuten en duurt er slechts 5, maar het is een beleving. Denk vele mensen, kraampjes vol waar die ze nog graag aan je willen slijten. Maar bij aankomst aan de andere kant is er weinig meer van de drukte te merken. Je komt er langs kleine dorpjes waar het dagelijks leven in volle gang is.
Krioelende slangen
De slangentempel in Yangon vond ik behoorlijk imposant, een tempel van een kleine 20m2 herbergt een 500tal aan Python’s. Ze hangen boven je hoofd in de takken, liggen in het raamkozijn of krioelen om de buddhabeelden. Het verhaal gaat dat de slangen er waren en ze er later een tempel om heen hebben gebouwd, het kunnen ook gereïncarneerde monniken zijn, de waarheid blijft in het midden. Andere bezienswaardigheden aan deze zijde zijn de 1014 buddha’s, een bezoek aan de weverij waar de longyi gemaakt worden, de traditionele omslagrokken gedragen door vrouwen en mannen.
Niets zo mooi als de tempels van Bagan
Ik vervolg mijn reis per nachtbus richting Bagan. Waar je in Zuid Amerika getrakteerd wordt op een bingo met een fles wijn als hoofdprijs, er geluisterd wordt naar opzwepende salsa en het hele oeuvre van Sylvester Stallone wordt afgespeeld is het hier Birmese karaoke wat ze ten gehore brengen. En dit alles met een birmees vrouwtje dat haar hoofd in mijn schoot heeft genesteld.
Bagan staat al jaren op mijn bucketlist en is absoluut geen teleurstelling! Bagan is prachtig met ruim 42km2 aan pagoda’s. Helaas zijn er echter met de aardbeving van 2016 een aantal van hen flink verwoest en staan zij in de bamboe steigers. Wil je naar Bagan en nog echt van de vrijheid genieten dan moet je snel zijn, door het toenemend aantal toeristen zal een groot deel worden afgesloten en zal het niet meer mogelijk zijn alle pagoda’s te beklimmen of te bezoeken maar zal er een heuvel worden gebouwd waarop je van het uitzicht kan genieten.
Toerisme
Gezien Myanmar een behoorlijke geschiedenis kent waarbij pas sinds 2011 het land is open gesteld voor toerisme is het hier nog niet helemaal op ingericht. Je vindt zeker in New Bagan inmiddels wel genoeg accommodatie, maar heel goedkoop is het nog zeker niet. Ik sliep bij Ostello Bello, en dat is gewoon een heel goed hostel. Prima backpackers sfeertje en qua organisatie allemaal top geregeld. Echter voor een plaatsje in de herberg (8 dorm) betaal je ong. 18,- euro.
Verken de omgeving op je e-bike
Ben je in Bagan, ga dan lekker op eigen houtje met je e-bike over de eindeloze zandpaadjes crossen en geen zorgen, want als je valt land je zacht. En geniet natuurlijk van de zons -op en ondergang! De betere uitzichtpunten zijn oa: Taung Guni, Law Ka Ou Shaung, Ta Wet Hpaya en tempel 1185 deze vind je overigens niet op de kaart maar daar geniet je nog wel in alle rust van het uitzicht.
Apen in Mount Popa
Uitstapjes die je onder meer in de omgeving kunt doen zijn de beklimming van de vulkaan Mount Popa, 750 aan treden met bovenaan een tempel. Maar wel echt een toffe belevenis. De rit ernaar toe is er wel een waar je maag van omdraait. Niet zozeer vanwege slingerpaadjes maar vanwege het grote aantal bedelaars aan de kant van de weg, veelal kleine kinderen. Vanuit de auto’s worden er zakjes geld op de straat geslingerd met natuurlijk de nodige risico’s.
Op Mount popa zelf word je door irritante apen omringt en ook hier weer honderden mensen die blootsvoets op weg gaan voor hun gebed. Dat blootsvoets is verplicht in iedere tempel, hierdoor sta je continue in de uitwerpselen van niet alleen duiven maar ook vleermuizen poep, in Mandalay waar er echt een overschot aan zwerfhonden is, moet je ook voor hun uitwerpselen oppassen.
Toen ik op de terugweg wat onstabiel de steile traptreden af toog dook er een allerliefst Birmees meisje op die mijn hand de rest van de aftocht niet meer losliet. Want laten we eerlijk zijn, de bevolking maakt het land, en in deze kan ik niks anders zeggen; wat een ontzettend lieve mensen vind je hier! Hun enthousiasme naar toeristen, die ze meestal voor het eerst zien, is ongekend! Je kunt bijvoorbeeld wat euro’s meenemen van thuis, voor hen een super leuk souvenirtje!
Honger gekregen?
De lekkerste curry’s vind je overigens bij Moon, je vindt er een in old en new Began, maar die in New Began is echt fenomenaal! Maar eigenlijk is bijna al het eten hier heerlijk.
4. Per boot naar Mandalay
Vanuit Bagan kan je met de bus, 5 uur, of de boot naar Mandalay varen over de rivier, deze tocht duurt zo’n 14 uur en je kunt ervoor kiezen om mee te gaan met de lokale of toeristische versie. Niet spectaculair, wel lekker ontspannend.
Mandalay, de hoofdstad van Myanmar, waar Yangon vooral invloeden had van zijn westerburen vind je hier vooral Chinese. Wat leuke bezienswaardigheden zijn de Mandalay Hill. Ook hier klim je je een ongeluk met 1730 treden! Eenmaal uit gehijgd heb je wel weer een top uitzicht op het fort. Hiernaast bevindt zich de Kuthodowpagode. Hier is de complete Tripitaka gegraveerd in 729 marmeren stenen; waarna elke steen in een minipagode is geplaatst. Men noemt dit het grootste boek ter wereld. Vanaf Mandalay kun je ook binnen 30 minuten naar de U Bein’s, de langste houten brug ter wereld.
5. Met de trein naar Hsipaw
Vanaf Mandalay neem ik om vier ’s ochtends de trein naar Hsipaw. De weg gaat langs allerlei kleine dorpjes waar ouders met hun kroost al vroeg zijn opgestaan om naar je te zwaaien. Maar het absolute hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk is de weg over het viaduct, op een kilometer hoogte tuf je over een ijzeren bouwwerk met onder je een prachtige afgrond! Neem wel de upper-class als je nog even wilt ronken, voor het geld, nog geen €4,- hoef je het niet te laten maar dan zit je niet 12 uur rechtop op een houten bankje!
Hiken in Hsipaw met Mr. Yoyo
Vanuit Hsipaw kan je vooral trektochten maken. Nu ik zelf geen doorgewinterde hiker ben koos ik voor een vijf uur durende tocht met Mr. Yoyo, te boeken vanuit het Yee Shin Guesthouse. Deze zeer interessante man en goede verteller nam me mee op een prachtige tocht langs kleine gevlochten dorpjes, de rivier waar buffalo’s staan te grazen, en een nonnenklooster waar ik het geluk had mee te mogen eten aangezien het in Myanmar Nationale vrouwendag was.
En Yoyo, die voorzag alles van zijn ongezouten commentaar. Over de chinezen: “Die zitten echt overal!” Nogmaals over de chinezen: “Ze werken te hard en zijn te slim.” En zo ging het nog een poos door. “En hoe zit het hier met de opium?”, vroeg ik. “Die hebben we verstopt, voor de toeristen.” Aha, “Zeker in het noorden?” antwoord ik. Ik kreeg een meer dan vette knipoog.
Ook gaf hij er nog een interessante geschiedenisles waarbij eindelijk antwoord op de vraag kwam waarom de bestuurders rechts zitten en tevens rechts rijden. Waarom iedere winkelaanduiding begint met ‘Mr’. zoals: Mr Food, Mr Charles, Mr Popcorn etc. Een invoering van de Israëliërs zo blijkt. Maar ook het ontroerende liefdesverhaal van de inmiddels bekroonde Aung San Suu Kyi met de Nobelprijs van de Vrede.
Festivallen in Myanmar
‘S Avonds val ik met mijn neus in de boter; het Pagoda festival! Daar ik dol ben op feestjes en na twee weken rust ik weer in ben voor een verzetje zijn de verwachtingen dan ook hoog gespannen! Het valt echter het beste te omschrijven als de Beverwijkse markt gecombineerd met de jaarlijkse buurt kermis. Alle omliggende dorpen zijn uitgelopen voor deze fissa; opgeschoten jongens met geblondeerde lokken in jaren 90 army skinny’s, monniken, moeders met kinderen aan de borst en wij, vier Europees uitziende wezens. Met stip waren wij de grootste attractie, daar kon geen drummend en hoelahoep dansend aapje tegenop. Laat staan toen wij als twee Nederlandse meiden een biertje aan ons lippen zetten!
6. Varen op het Inle Meer
Ik wilde mijn tocht vervolgen naar Inle Lake per minivan. Helaas begaf dit vervoersmiddel er na 50 km mee. Bij gebrek aan wegenwacht is er maar een oplossing en dat is liften, ouderwets die duim omhoog. Na vijf minuten stopt er een vrachtwagen en ik mag mee! De goede man komt uit Myanmar maar zijn roots liggen in Nepal. Met nog twee gestrande neem ik achterin plaatst en word ik getrakteerd op Indische zoetigheden. Bovendien blijkt onze chauffeur een ware nachtegaal te zijn, hij zingt de meest afschuwelijke liederen mee.
Liften
Na 300 kilometer zijn we dan eindelijk op de plaatst van bestemming, althans een nachtelijke tussenstop, Mandalay. De naam van het (weg)hotel wordt enkel aangeduid in het Burmees en kan ik je helaas niet vertellen wat dat was. Wel ligt er naast m’n bed een plastic bakje met daarin een tandenborstel, kam, een zakje snoep, zonnebloempitten en een nieuw pakje Marlboro met aansteker. Een uitstekende versie van de minibar voor truckers dacht ik zo.
Tijd voor avondeten. Zijn vrienden schuiven aan en we worden getrakteerd op de meest heerlijke gerechten die de Birmese keuken rijk is. En ook het bier vloeit weer rijkelijk. Een kleine anekdote is wel, onze gastheer vond het zo speciaal dat hij na drie jaar geheel onthouding deze gelegenheid aangrijpt om de glazen te heffen. Een ander detail is, de goede man had geen rijbewijs. Maar welke haan kraait daar nog naar, de man is een held.
Is liften in Mynamar te doen?
Wil je overigens door Myanmar liften dan denk ik dat je net als ik zo opgepikt word, echter is het nog altijd geen vanzelfsprekendheid en zie je nauwelijks tot geen lifters. Maar het is een leuk alternatief om met de locals in contact te komen en het kan de kosten drukken. Al moet wel gezegd worden dat het openbaar vervoer hier erg goedkoop is en alles in principe ontzettend makkelijk te bereizen.
Mijn reis zet ik voort in Inle Lake. En het zal voor mij de afsluiter zijn. Vanwege het opgelopen tijdgebrek zal ik helaas de hike van Kalaw naar Inle niet meer maken, maar het is er wel een om op je lijst te zetten heb ik vernomen.
Fietsen en wijnproeven rondom het Inle Lake
Overnachten doe ik in het Manaw Thukha Hostel. Heerlijke bedjes en zelfs in je dorm heb je een bad, en dat voor €9.-. Wel iets buiten het centrum, maar ze bieden gratis fietsen aan. En dat geeft je de vrijheid de omgeving te verkennen. Ga zeker naar de wijngaard. Je hebt een proeverij voor 5000 kyat, of ga voor een hele fles die je met vrienden deelt terwijl je naar de zonsondergang kijkt. Zelden op een mooiere plek geproost.
Boek een boottochtje!
Natuurlijk moet je hier het meer op. Voor ongeveer 15-20.000 kyat huur je hier een bootje voor de hele dag. Ik koos voor de zonsopkomst, en het was het vroege opstaan meer dan waard! Op het meer wordt er gevist met speciale netten en vissers die hun bootjes al peddelend met een been besturen. Ondertussen kun je wat (toeristische) stops aandoen zoals een klooster, weverij en zilversmederij.
Goed te bereizen
Myanmar begint steeds meer toeristen aan te trekken, en terecht. Verwacht geen ontzettende hoogtepunten (hoewel Bagan en Inle Lake echt prachtig zijn) en ook geen bruisend nachtleven, maar ga erheen voor de relaxte sfeer en de ontzettende lieve gastvrije mensen. Het land veranderd ook ontzettend snel waardoor veel blogs snel verouderen en het misschien nog wat afschrikt. Nergens voor nodig, in mijn opinie is het een van de meest makkelijke landen om door heen te trekken.
Pinnen en wifi?
Betreft het pinnen is dit in veel grote plaatsen mogelijk, alleen in Bagan heb ik een dag op geld moeten wachten. En kijkend naar WiFi was dit behalve in Hsipaw, overal voldoende. Hiermee bedoel ik, Facebook en Whatsapp werkt naar behoren, je zult alleen niet optimaal alles kunnen down- en uploaden. Vermoedelijk is het in de kleinere steden nog altijd een zeldzaamheid, maar geniet daar van de rust!
Noordelijk grensgebied van Myanmar
Momenteel is het noorden nog steeds niet voor toeristen toegankelijk, de verwachting is dat dit nog hooguit een paar maanden zal duren. Wel kan je vanuit Kyaukme een georganiseerde tocht doen naar een militair kamp, zij zullen je dan onder hun hoede nemen en de verantwoording op zich nemen. Maar uiteraard ook hier geldt; wie een beetje avontuurlijk is zal hier zijn weg wel vinden.
Mijn reis zal ik verder vervolgen in Thailand, voor mij een puur budgettaire keuze. De stranden van Myanmar staan bekend om zijn schoonheid en zijn nog niet aangetast door het toerisme. Ngapali Beach is een van de bekendste, maar betere verhalen heb ik gehoord over Dawei. Let wel, de gemiddelde prijs voor ressorts ligt hier rond de €35.- per nacht.