Net voor de feestdagen kreeg ik te horen dat het bedrijf waar ik negen jaar voor werkte niet meer met mij verder wilde. Schrale troost, met mij waren er nog honderd anderen.
Murw geslagen stond ik op straat met een witte envelop om ’s avonds huilend in de armen van een vriendin te vallen. Niet dat ik nou een enorme carrière tijger ben maar het was een veilige haven in het toch al roerige leven wat ik er op na hield.
Om mij heen zag ik mijn ex-collega’s de ene na de andere sollicitatiebrief schrijven, Cv’s werden geüpdatet, Linkedin bijgewerkt.
Ook ik werd meerdere keren uitgenodigd op gesprek.
Opgejut door alle angstzaaiers ben ik gegaan; je raadt het al, ik vond het niks.
Ik was nog niet klaar voor de wereld waar je voor het weekend afspraken inplant en doordeweeks routinematig probeert doorkomen. Vrijmibo? Altijd maar gestresst zijn? Ik geniet juist van de vrijheid om van doodgewone dinsdagen een feest te maken en op vrijdagavond om negen uur mijn bed in te duiken.
Ik besloot eerst mijn eigen reissite opzetten, iets waar ik altijd al van droomde.
En het geluk waaide me aan alle kanten toe, zo leerde ik een webdesigner kennen tijdens mijn reis door Thailand, en een tekstschrijver voor Buitenlandse zaken in Iran die mijn verhalen nakijkt op spel- en grammaticale fouten.
Vol toewijding heb ik iedere vrije minuut besteed aan het schrijven van mooie verhalen en het uitzoeken van de beste foto’s.
En hoe tof is het dan als Radio 1 je ineens belt voor een interview, en nog steeds wekelijks contact zoekt om te vragen waar ik uithang!
Maar behalve keihard werken aan deze site heb ik ook de meest waanzinnige plekken mogen zien.
De afgelopen zeven maanden reisde ik naar Riga, Sint Petersburg, Myanmar, Thailand, België, Sofia, Iran, Krakau en Jordanië.
Ik heb de meest mooie landschappen mogen zien en de meest bijzondere mensen mogen ontmoeten. Locals en andere backpackers, ze hebben stuk voor stuk hun voetstappen in mijn hart achtergelaten.
Ze hebben me allemaal zoveel moois laten zien, zoveel liefde gegeven.
Het liefst reisde ik nu verder, maar ondanks dat reizen zeker niet duur hoeft te zijn, heb je wel wat geld achter de hand nodig. Ik heb voor nu weer een baan gevonden dat mij de kans geeft in Rotterdam te werken en kijk ik er naar uit weer nieuwe mensen te leren kennen.
Als je ook een aantal veranderingen in het leven wilt maken, zet wat geld weg en doe wat opofferingen. Dan kun je reizen net als ik, immers, ik zou niet een ding aan mijn afgelopen ervaringen willen veranderen.
Ik heb zoveel geleerd van het reizen, maar ook van de afgelopen maanden op zich.
Betere scholing was er niet!
Ik kan dit eerlijk zeggen, zelden voelde ik mij zo goed!
