Vat het allemaal niet persoonlijk op. Waar wij westerlingen toch vooral ons best doen om anderen te plezieren dan wel ons bezig houden met wat de rest van de wereld over ons denkt, hoe anders is dat in China. Over het algemeen, en ik wil niet al teveel generaliseren, geven ze geen ene fuck. Niet om jou, niet om het milieu, en dieren enkel als ze in de pan aan het pruttelen zijn. Zodra je dit geaccepteerd hebt gaat je trip pas leuk worden!
Regel één; duwen mag!
Een klein detail, letterlijk; Chinezen zijn met veel, heel veel. Je staat dus continu in de rij. Wen er aan, en hou hier dus rekening mee in je planning. Rijen zijn over het algemeen goed georganiseerd. Maar is een rij niet aangegeven door een touw of oom agent die de gemoederen in bedwang houdt, dan geldt er maar een regel; duw, trek en sla. Wil jij de metro in, oversteken op een druk kruispunt of je boodschappen afrekenen? Moeder natuur heeft je ellebogen gegeven, puur omdat ook jij wellicht ooit naar China gaat.
Chinezen praten hard, of liever gezegd ze schreeuwen. Sta je naar een schitterend stukje Unesco erfgoed te staren wees er dan op beducht dat je hier niet rustig naar kan kijken. Er zal altijd een iemand zijn die even potje zal gaan blaten, kijken of echo-echo werkt en keihard zijn of haar laatste WeChat story’s bekijken.
Van A naar Beter
Ben je de weg kwijt? Jammer joh. Hier helpen krokodillentranen niet.
Waar je in Latijns Amerika, Zuid Oost Azië, of zelfs het Midden Oosten binnen no-time de juiste kant op genavigeerd dan wel achterop een pick-up naar de plaats van bestemming wordt gebracht kan je dat hier vergeten.
Maak dus vooraf een route, laat die ene receptionist in je hostel die toevallig wel gebrekkig Engels kan in het Chinees de route van A tot Z uitschrijven. En vanaf dat moment is het een kwestie van bidden.
Gooi je smetvrees over de boeg!
Raak gewend aan het gerochel, daar dit aan de lopende band gedaan wordt. Met regelmaat zul je tijdens je reis worden opgeschrikt door zo’n naargeestige fluim die net voor of op je voeten belandt.
Dacht je dat dat onsmakelijk was, bereid je dan maar vast voor op een bezoek aan het toilet.
Waar wij gewend zijn aan een moment voor onszelf, inclusief krant of mobiel is hier van privacy weinig te merken.
Uiteraard een squat toilet, maar dat is enkel goed voor je darmen, is het hier vaak een geul waar je je ene been links van en de ander rechts van zet. Wees zo alert dat je op het voorste toilet gaat (zonder deur uiteraard) zodat je niet naar de uitwerpselen van degene voor je hoeft te staren. En neem je eigen rol mee, alsof je op de camping in Zuid-Frankrijk bent, maar dan anders.
Big Brother is watching you
Privacy, daar je die op het toilet al niet hebt kan je die voor het gehele land op je (blote) buik schrijven.
Bij het aanvragen van je visum begint het ‘Big Brother circus’ al en geef je al je persoonlijke gegevens prijs waaronder ook een werkgeversverklaring, je salaris, maar ook vingerafdrukken en uiteraard is er de gezichtsregistratie.
En denk nu niet snel een sprintje te kunnen trekken om in de metro te stappen, nee je zult eerst zelf door het detectiepoortje moeten, vanzelfsprekend gaat je tas door de scanner en je flesje water die gaat nog even apart.
Een voordeel, criminaliteit is ver te zoeken.
Nog een voorbeeldje van een rare, zo niet smerige gewoonte. Het knippen van nagels. Waar wij westerlingen dit over het algemeen discreet in de badkamer doen, dan wel wegspoelen of in de prullenbak deponeren, is het knippen hier bijna een sociaal ritueel. Gewoon midden in een restaurant, zonder bakje.
En mocht je je dan afvragen of je kauwt op een nagel, het zou ook zomaar een hondenbotje kunnen zijn of kat.
Eenzaam
Een ander element om rekening mee te houden is dat reizen door China soms erg eenzaam kan zijn.
Zo ben ik, Beijing daar gelaten, in de afgelopen weken geen enkele westerling tegengekomen. Niet op straat, niet in parken en niet in de hostels.
Af en toe een verdwaald koppel, maar iedere solo reiziger weet dat reizen met koppels je als een vijfde wiel aan de wagen doet voelen.
De toeristen die je wel tegenkomt zijn wederom Chinezen, die geen Engels spreken.
Zelfs in de toeristische gebieden is het vinden van goed gezelschap schaars.
Bij mij duurde het ruim een week voordat ik voor een paar uur mijn stem kon gebruiken om met een Duitser en een Amerikaan ouderwets te kunnen pijp zeiken, waarbij Xi Jinping, Trump en Merkel schaamteloos de revue passeerden.
Natte klets
Om met een vrolijke noot te eindigen wilde ik graag vermelden dat het bier koud is, maar ook die vlieger gaat niet helemaal op.
Wil je een koude natte klets dan moet je daar expliciet om vragen. Het alcoholpercentage ligt rond de 3,6%, maar je krijgt dan wel een halve liter zodat je lekker vaak naar het toilet kan.
Je weet wel, die geul!
